Zaimek określający służy do określenia i jednocześnie oddzielenia danej osoby lub rzeczy od całości, do której przynależy. Μówiąc prościej, wskazuje on na kogoś lub coś konkretnego, co pozostaje niezmienne. Do grupy tej należą:
Z racji, iż zaimek określający nie posiada odpowiednika w języku polskim, ani dosłownego tłumaczenia, jego funkcja i sens najlepiej będą widoczne na przykładach:
- ο ίδιος, η ίδια, το ίδιο, οι ίδιοι, οι ίδιες, τα ίδια – sam, sama, samo, sami, same; we własnej osobie (przymiotnik zawsze z rodzajnikiem). Odmienia się tak, jak przymiotniki o zakończeniach: -ος, -α, -ο (patrz: Przymiotnik).
- μόνος, μόνη, μόνο, μόνοι, μόνες, μόνα – sam, sama, samo, sami, same (przymiotnik, zawsze w połaczeniu ze słabą formą zaimka osobowego w dopełniaczu: μόνος μου / σου / του itd.). Odmienia się tak, jak przymiotniki z końcówkami: -ος,
Z racji, iż zaimek określający nie posiada odpowiednika w języku polskim, ani dosłownego tłumaczenia, jego funkcja i sens najlepiej będą widoczne na przykładach:
- θα πάει η ίδια η μητέρα μου. (Pójdzie moja matka we własnej osobie.)
- Ο ίδιος ο πρωθυπουργός του έδωσε συγχαρητήρια. (Sam premier mu pogratulował.)
- Αυτή τη χάρη μου τη ζήτησε ο ίδιος ο αρχηγός. (O tę przysługę poprosił mnie sam szef.)
- Οι ίδιες οι αδελφές μου με κάλεσαν. (Same moje siostry mnie zaprosiły.)
- Μπορείς να το κανείς μόνος σου; (Μοżesz sam to zrobić?)
- Η Μαρία πρέπει να φροντίσει το σπίτι μόνη της. (Maria musi zadbać o dom sama.)
- Το παιδί μου περπατάει μόνο του. (Moje dziecko samo chodzi.)
- Το σαββατοκύριακο τα παιδιά έμειναν μόνα τους. (W weekend dzieci zostały same.)
- Η Άννα και η Ελένη μαγειρεύουν μόνες τους. (Anna i Helena same gotują.)